Και μάλιστα βρυχάται… Χρόνια τώρα ταυτισμένη ως το νησί της Μεγαλόχαρης, υπνωτισμένη
από την επιτυχία του θρησκευτικού τουρισμού, είχε συνηθίσει να κινείται στους εκκωφαντικούς
ρυθμούς του Δεκαπενταύγουστου και στον πακτωλό των αστραφτερών ταμάτων
του επιβλητικού ναού της Ευαγγελίστριας
Τόπος σύναξης των απανταχού πιστών - αυτό άλλωστε υπήρξε και το συγκριτικό
πλεονέκτημα του νησιού, μέχρι που μία ομάδα δραστήριων εθελοντών βάλθηκε
να αποδείξει τη δύναμη της συνεργατικότητας, της έμπνευσης και της δημιουργίας,
επαναπροσδιορίζοντας το νησί, με όχημα αυτή τη φορά την γαστρονομία, τους τοπικούς παραγωγούς.
Το Tinos Food Paths, φιλί στο μάγουλο της μαρμαρωμένης Κοιμωμένης,
ήρθε να αφυπνίσει το νησί με σεβασμό στον τόπο και τον πολιτισμό του,
υψώνοντας ανάστημα αλλά με σεμνότητα, αυθεντικότητα, συναίσθημα.
Η έμπνευση και η όρεξη για δημιουργία αποτυπώνεται σε ένα πλήθος ευρηματικών εκδηλώσεων.
Πραγματικοί εργάτες ενός σύγχρονου μοντέλου ανάπτυξης, οι άνθρωποί του μας υποδέχτηκαν
γενναιόδωρα, όχι σε απρόσωπες συνεδριακές σάλες αλλά στα μέρη της καρδιάς τους,
σε σχολεία, κατώγια και αυλές, σε μέρη που μόνο ένας πραγματικός ταξιδιώτης μπορεί να ανακαλύψει.
Η Τήνος εξάλλου είναι ένα νησί που αγάπησαν ανήσυχοι περιηγητές,
ένα νησί ανοιχτόμυαλο σε συνέργειες και νεωτερικότητα απόρροια του ιστορικού της παρελθόντος.
‘Ενα μωσαϊκό Ορθόδοξων και Καθολικών συνυπάρχουν ακόμη και σήμερα αρμονικά,
μέσα από αυτό το οξύμωρο σχήμα, του σπόκοσμου Ξώμπουργκου, λίκνου κάποτε των
Καθολικών και του ιερού Ναού της Ευαγγελίστριας, συμβόλου της Ορθοδοξίας.
Η ενετική φινέτσα και η καλλιτεχνική αύρα διαπνέει το νησί και τους ανθρώπους του.
Ένα αρχοντικό του 1796 μετατράπηκε σε ξενώνες εξαιρετικής αισθητικής, το Tutti Blu
στην παραδοσιακή Μέση. Οι φινετάτοι οικοδεπότες του, υποδειγματικής ευγένειας,
φιλοξένησαν αρκετές από τις εκδηλώσεις του φετινού Tinos Food Paths.
H Καλλιόπη μας καλωσόρισε λοιπόν ένα γλυκόχρωμο σούρουπο με τοπικά καλούδια
και με αρωματικό Tinonchello, την απάντηση του νησιού στο ιταλικό Limonchello,
γεμάτο ευωδίες της Τηνιακής γης.
Η γλυκύτατη Μελίτη και μία δραστήρια ομάδα νεαρών παιδιών,
δημιούργησαν το Food Factory Project, στο Λονδίνο, πρεσβευτές ενός φρέσκου,
ελληνικού μοντέλου ανάπτυξης .Γεμάτοι όρεξη και τόλμη για καινοτομίες,
γεφύρωσαν την παράδοση με τις νέες τεχνολογίες στην κουζίνα και παρουσίασαν
μία σειρά ευφάνταστων πιάτων ικανών να κάνουν τα δειλά τους βήματα στις γαστρονομικές πασαρέλες.
Με ένα άψογο art de la table, ξεκινήσαμε με αγελαδινό γάλα, με κρέμα, μέλι,
ανθόνερο και θρούμπι, ενώ τα ευφάνταστα καρίκι με τη κολοκύθα του, σταφύλι,
μέλι και φύλλο κρούστας, το τριμμένο τηνιακό λουκάνικο με τυράκι Τήνου
και καπνιστό φύκι και τέλος το χαμομήλι με λικέρ πικραμύγδαλο επιβεβαιώνουν τη σύλληψη τη
ομάδας για το “Freedom upon tradition”.
H κεφάτη παρέα μας παραχώρησε ευγενικά τη συνταγή για το ευρηματικό Tinonchello.
Στο λαβύρινθο του ιστορικού Τριπόταμου, εκεί που περιδιάβαινε ο μεγάλος διανοητής
Κορνήλιος Καστοριάδης και σε ένα ιδιότυπο παρκούρ, όπου οι στέγες των σπιτιών
επικοινωνούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία, μυηθήκαμε στα μυστικά της λούζας.
Εκδήλωση μνήμης και συγκίνησης, η μάζωξη στο παλιό Δημοτικό σχολείο που άνοιξε
για να μας υποδεχτεί μετά από εικοσιπέντε χρόνια. Καθίσαμε πάλι στα θρανία ενώ ένα ..
υπέρκυκλαδικό πάνελ μας εξήγησε τις διαφορετικές εκφάνσεις ενός ακόμη γαστρονομικού θησαυρού.
Υποβλητικά φωτισμένα τα υγρά κατώγια άνοιξαν τις πύλες τους και υποδέχτηκαν τους πρεσβευτές
της κυκλαδικής λούζας - κάθε νησί με τον άξιο εκπρόσωπό του.
Οι άνθρωποι του Tinos Food Paths παραδίδουν μαθήματα εξωστρέφειας και ανταλλάσουν
θερμές κυκλαδίτικες χειραψίες με τους γείτονες.
Ο ταλαντούχος και υπερδραστήριος Γρηγόρης Χέλμης του βολιώτικου Μεζέν,
Δρυίδης πάνω από τη μαρμίτα του ανακατεύει το δυναμωτικό ζωμό, καραμελωμένο κρεμμύδι
γλυκοχαιδεύει το ντόπιο αλλαντικό, κομμάτι από ένα ανελέητο ντόμινο γευστικών παραλλαγών
της πρωταγωνίστριας λούζας που μας περιμένει στη συνέχεια συνοδεία λαούτων και κατοίκων
του νησιού που ξενύχτησαν μαζί μας εκείνη τη βραδιά.
Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το Φεστιβάλ Κρασιού, το πρώτο Σαββατοκύριακο μετά το
Δεκαπενταύγουστο για το οποίο νοιώθουν περήφανοι οι κάτοικοι του χωριού.
Επιστρέφοντας στη Μέση η Γιάννα Μπαλαφούτη της Πυλιακής Γης, θα ζυμώσει κουλουράκια
κάθε λογής μαζί με τα παιδιά ενώ ο Ιάκωβος Απέργης, ο μάγειρας με τη χρυσή καρδιά του Τζάνειου
θα ξεκινήσει έναν ανελέητο αλευροπόλεμο που μετατρέπει την εκδήλωση σε διασκεδαστικό πάρτυ
με πρωταγωνιστές παιδιά κάθε ηλικίας.
Στον Κούμαρο και στο Θεατράκι της αεικίνητης Μάγιας Τσόκλη, με θέα το γυμνό βράχο του
Εξώμβουργου οι ομιλητές θα μας προτείνουν νέα μοντέλα εξέλιξης της παραδοσιακής γεωργίας
ενώ η μπύρα Νήσος, σήμα κατατεθέν πλέον του νησιού δροσίζει τους παρευρισκόμενους.
Η ώρα του αποχαιρετισμού έρχεται με μία υποβλητική εκδήλωση στην Υφαντική Σχολή του νησιού
και σε απόλυτη, όπως ζητήθηκε και άρμοζε σιγή, που μόνο γαστρονομικοί ήχοι τη διέκοπταν.
Γήινη χάντρα το ρεβύθι αφήνεται να πέσει με μουσικότητα στη λεκάνη της νοικοκυράς..
Ακολουθεί το γλυκόλαλο ξεφύλλισμα της αγκινάρας, το κελάιδισμα του αργαλειού,
μια εμπειρία ιδιαίτερη, εσωτερική....
Κομψές οικοδέσποινες από άλλη εποχή προσφέρουν με ηδύτητα κεράσματα του τόπου τους,
κινούνται με αβρότητα και χάρη ανάμεσα στους καλεσμένους τους.
Καθώς η αυλαία πέφτει για το 3ο Tinos Food Paths, διαπιστώνω ότι την Τήνο δεν την
πληγώνουν ακόμη άγαρμπα ντεσιμπέλ και αδέξιοι νεοπλουτισμοί…Επιπλέον προσεγγίζει
ένα σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης, μια γαστρονομική ελίτ στην οποία όμως συμμετέχουν όλοι με ατομική ευθύνη.
Αυθεντικότητα, ζεστασιά και καλαισθησία είναι το μυστικό της επιτυχίας της διανθισμένο
με τολμηρές, ευφυείς ιδέες συνεργασίας, εξωστρέφειας και εθελοντικής δουλειάς .
Aegean Freak επισήμως και ..ταμένη στη γοητεία της, δεν έχω παρά να δηλώσω..
Hasta la VISTA Αντριάννα, Αντώνη, Καλλιόπη, Μαρκέλλα, Αντωνία, Βαγγέλη…