πηγή: metivalitsa.wordpress.com
Το όνειρό τους να αναδείξουν την Τήνο ως γαστρονομικό προορισμό αποφάσισαν να κάνουν πραγματικότητα μια ομάδα δημιουργικών ανθρώπων του κυκλαδίτικου νησιού και οργάνωσαν –για δεύτερη φορά φέτος- το Tinos Foodpaths. Πρόκειται για μια δράση που ενώνει αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες, τυροκόμους, αλλαντοποιούς, μαγείρους, σερβιτόρους, εστιάτορες, ξενοδόχους, ιδιοκτήτες μπαρ και καφετεριών, παραγωγούς κρασιού και μπύρας, νοικοκυρές και νοικοκυραίους της Τήνου, οι οποίοι έχουν ως στόχο να αναδείξουν τον γαστρονομικό τους πολιτισμό, να δώσουν υπεραξία στον τόπο τους και μέσα από τις κοινές δράσεις να γίνουν οι ίδιοι και το νησί τους καλύτεροι.
Η αφορμή δόθηκε πέρυσι, όταν δύο – τρεις
ανήσυχοι τηνιακοί που ασχολούνται με τον τομέα της εστίασης, αποφάσισαν να μην βολευτούν με την πελατεία που τους φέρνει η -στρωμένη με μοκέτα για τους γονυπετείς προσκυνητές- λεωφόρος της Μεγαλόχαρης, αλλά να αναζητήσουν άλλα μονοπάτια στη ζωή τους, μονοπάτια που ξεκινούν από τη γη, τη θάλασσα, τα χέρια και την ψυχή των ανθρώπων, περνούν μέσα από την κατσαρόλα τους και φτάνουν στη δική μας γλώσσα αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στην καρδιά μας!
Παράδοση και καινοτομία
Η Τήνος είναι ένα νησί ευλογημένο. Σε αντίθεση με τα ανεμοδαρμένα και κατάξερα νησιά των Κυκλάδων, η Τήνος παράγει πολλά προϊόντα στα περιβόλια και στους αγρούς της, αγκινάρες, ντομάτες, ρεβίθια, κολοκύθες, σέσκουλα, αλιφόνια, μάραθο, φτιάχνει νόστιμα τυριά (γραβιέρα, βολάκι, πέτρωμα, μαλαθούνια, καρίκια) και αλλαντικά (λούζες, χοιρομέρια και λουκάνικα). Μα πάνω από όλα, η Τήνος είναι ευλογημένη λόγω των ανθρώπων της. Οι δεκάδες άνθρωποι που ενεπλάκησαν στην περσινή διοργάνωση έφτασαν να γίνουν εκατοντάδες φέτος και για τρεις ημέρες το νησί ζούσε στους ρυθμούς των Foodpaths.
Με την ταπεινότητα των ανθρώπων που διψούν για γνώση, κάλεσαν ειδικούς από διάφορους κλάδους και από διάφορες γωνιές της Ελλάδας και με θρησκευτική ευλάβεια κρεμάστηκαν από το στόμα τους, για να καταλήξουν να ευχαριστήσουν τους καλεσμένους τους κυριολεκτικά ταΐζοντάς τους στο στόμα.
Την πρώτη ημέρα, η Γιάννα Μπαλαφούτη (ειδική της κονσερβοποίησης deli) δημιούργησε μια σάλτσα από χοιρομέρι τηνιακό, σταφίδα Κορινθίας, πετιμέζι, μέλι και μπαχάρι, ο σεφ Γρηγόρης Χέλμης παρουσίασε δείγματα παραδοσιακών αλλαντικών (απόχτι, απάκι, σύγκλινο, παστράμι) στις δικές του σύγχρονες εκδοχές, ενώ ο Βασίλης Αλβανίδης και ο Κωνσταντίνος Σιωπίδης εντυπωσίασαν με τις προτάσεις “Street food” βασισμένες σε τοπικά προϊόντα.
Οι ζαχαροπλάστες του νησιού –όλοι μαζί- παρουσίασαν τα γλυκά του τόπου τους, ψαράκια, αμυγδαλωτά, λουκούμια, χαλβά, ξεροτήγανα, τσιμπητά, παστέλια, σεσκουλοπιτάκια, καρυδωτά, ενώ την τελευταία μέρα ντόπιες μαγείρισσες παρουσίασαν τις παραδοσιακές τους συνταγές με βάση τις οποίες Αθηναίοι σεφ δημιούργησαν εντελώς νέα πιάτα.
Το αποχαιρετιστήριο γεύμα ήταν μια πραγματική αποκάλυψη. Μέσα στον επιβλητικό χώρο της –επισκέψιμης- παλιάς Μονής Ουρσουλίνων στα Λουτρά, γυναίκες με πορσελάνινες κανάτες βοήθησαν τους καλεσμένους να πλύνουν τα χέρια τους, και κατόπιν ξεκίνησε ο «Μυστικός Δείπνος», αφιερωμένος στις γυναίκες μαγείρισσες του νησιού. Μια ολόκληρη «παράσταση» γεύσεων, αρωμάτων και χρωμάτων, τέλεια σκηνοθετημένη και συγχρονισμένη. Ακόμα και οι σερβιτόροι έμπαιναν και έβγαιναν από την τραπεζαρία σαν «χορός», δημιουργώντας κύκλο, τον κύκλο της ζωής που περνά από τη γη, τη θάλασσα, τον ήλιο, τον ουρανό. Μετά από μια πανδαισία 11 πιάτων, η «σκηνοθέτης» Αντωνία Ζάρπα, αφού τάισε όλους τους καλεσμένους στο στόμα με φρέσκο ξινόγαλο με ξερά σύκα, πρόσφερε το τελευταίο πιάτο, την Τηνιακή γη, τονίζοντας ότι αυτό τελικά είναι το Tinos Foodpaths, το χώμα και οι πέτρες του νησιού.
Και έτσι, κάποιοι ονειροπόλοι Τηνιακοί, χωρίς προέδρους και διευθυντάδες, χωρίς ανωτέρους και υφισταμένους, χωρίς βαρύγδουπες εταιρείες δημοσίων σχέσεων πίσω τους, κατάφεραν ό,τι οι κυβερνήσεις αυτής της κατά τα άλλα τουριστικής χώρας δεν έχουν καταφέρει, να παράξουν πολιτισμό!
Έναν πολιτισμό που έχει τις ρίζες του στην Τηνιακή γη με τα περισσότερα από 50 κατοικημένα χωριά, με τους αμπελώνες που επιβλέπουν τη βραχώδη έκταση της Βώλαξ (ιδανική για αναρρίχηση), με τις σηματοδοτημένες περιπατητικές διαδρομές που διασχίζουν όλο το νησί, με τους ορθόδοξους, καθολικούς και ιησουίτικους ναούς και μονές, με τους περιστεριώνες, τις πέτρινες βρύσες και τα ενετικά οικόσημα.
Η δράση του Tinos Foodpaths δεν σταματά εδώ. Συνεισφέρουν πρακτικά στην εξάπλωση του «Ελληνικού Πρωινού» στα ξενοδοχεία, παρέχοντας τις γνώσεις τους για συνταγές και προμηθευτές τοπικών προϊόντων. Μαγειρεύουν για τη Συλλογική κουζίνα προσφέροντας φαγητό στους συμπολίτες τους που έχουν ανάγκη και σχεδιάζουν να επεκταθούν και στα σχολεία του νησιού. Γίνονται ο δίαυλος για να την ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Εμπνέουν εκατοντάδες εθελοντές να ασχοληθούν με τη φιλοξενία, να έρθουν όλοι λίγο πιο κοντά και να λειτουργήσουν ως ομάδα. Και τελικά γίνονται η ελπίδα της αναγέννησης αυτού του τόπου.